*
به دلیل رشد فزاینده تغییرات محیطی که گاهی قابل پیش‌بینی نیز نمی‌باشند، برنامه‌ریزی استراتژیک دیگر ابزاری مناسب و کارا برای مدیران امروزی نیست. از طرفی بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در این حوزه، فرآیند برنامه‌ریزی ایستا و کتابخانه‌ای را تبدیل به مدلسازی پویا در سطح استراتژیک نموده است.
مدل انگیزش کسب و کار روشی مدون برای مدلسازی برنامه می‌باشد ولی برای تصمیم‌سازی استراتژیک ابزارها و ملزومات دیگر نیز مورد احتیاج است. این مدل در کنار ساختار پورتفولیو، طرح و پروژه از سوی دیگر می‌تواند تبدیل به یک سیستم کنترل مدیریت استراتژیک (SMCS) بشود.
مقدم بر ایجاد سیستم کنترل مدیریت استراتژیک، لازم است سیستم اطلاعاتی استراتژیک (SIS) در سازمان مستقر باشد و فرآیند‌های چرخه بهبود مســتمر آن نیز بصورت نهادینه در حال اجرا باشند.
